Ενδιαφέροντα στοιχεία για το άθλημα του ΠΙΓΚ-ΠΟΓΚ.

   Το πιγκ-πογκ εμφανίστηκε το 1880 στην Αγγλία.Στην Ελλάδα μετά τον Α΄παγκόσμιο πόλεμο.Από το 1977 είναι Ολυμπιακό άθλημα.Το 1988 στη Σεούλ συμπεριελήφθη για 1^η φορά στο Ολυμπιακό πρόγραμμα.

  Τον Μάιο του 2013-πριν λίγο καιρό-με την ευκαιρία του παγκόσμιου πρωταθλήματος που διεξήχθη στο Παρίσι, έγινε και η γενική συνέλευση της Διεθνούς Ομοσπονδίας Επιτραπέζιας Αντισφαίρισης (I.T.T.F). Εκεί επανεξελέγη  πρόεδρος ο Καναδός Άνταμ Σαράρα, ο οποίος ανακοίνωσε ότι η παγκόσμια Ομοσπονδία της επιτραπέζιας αντισφαίρισης αριθμεί πλέον, ως μέλη της  218 Εθνικές Ομοσπονδίες και είναι η δεύτερη (2^η) διεθνής ομοσπονδία παγκοσμίως με τα περισσότερα μέλη-κράτη έχοντας μόλις δύο λιγότερα μέλη από την ομοσπονδία του Βόλε-ι-. Το γεγονός αυτό αποτελεί ενδεικτικό στοιχείο  της δημοφιλίας του

αθλήματος σε παγκόσμιο επίπεδο. Αν προσθέσουμε και την έρευνα του 2006 από τον εκπαιδευτικό αναλυτή Χρήστο Κάτσικα και την καθηγήτρια του ΤΕΦΑΑ Αθηνών Κωνσταντίνα Γογγάκη σε μαθητές και μαθήτριες Δημοτικού-Γυμνασίου-Λυκείου 15 Δήμων του λεκανοπεδίου Αττικής,  που  δείχνει την υψηλή θέση (5^η), που κατέχει η επιτραπέζια αντισφαίριση ανάμεσα στους νέους, θα βγάλουμε το συμπέρασμα ότι η δυναμική του αθλήματος και στη χώρα  μας είναι μεγάλη. Επίσης, αυτό διαπιστώνεται βλέποντας τα τελευταία χρόνια να ιδρύονται πανελλήνια όλο και περισσότεροι σύλλογοι πιγκ-πογκ, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ομοσπονδίας. Πιστεύουμε ότι στη δημοφιλία του αθλήματος παίζει ρόλο και η  μπάλα (στο πιγκ-πογκ είναι μόνο λίγο μικρή), γιατί ο κάθε άνθρωπος που θα έρθει για 1^η φορά σε επαφή με το άθλημα αυτό, θα το δει ως παιγνίδι και πιο ευχάριστα θα προχωρήσει, ιδιαίτερα τα μικρά παιδιά. Γενικά τα αθλήματα  με μπάλα δίνουν την αίσθηση του παιγνιδιού και σε ερασιτεχνικό επίπεδο, αλλά αυτή η ευχαρίστηση  υπάρχει και στον αθλητή του αγωνιστικού επιπέδου. Αυτό δείχνει εξάλλου και  η ανωτέρω έρευνα, αφού δεν είναι τυχαίο ότι ανάμεσα στις πέντε (5) πρώτες θέσεις, τις  τέσσερεις (4) τις κατέχουν αθλήματα με μπάλα,μικρή ή μεγάλη, όπως το ποδόσφαιρο,μπάσκετ,βόλε-ι- και πιγκ-πογκ.

   Στο τελευταίο πανευρωπα-ι-κό  πρωτάθλημα βετεράνων που έγινε πρόσφατα στην Βρέμη (25/31-5-2013)  μετείχαν 2.739 βετεράνοι αθλητές,(άνω των 40 ετών θεωρείσαι βετεράνος),αριθμός που είναι ρεκόρ στον θεσμό. Ο γηραιότερος ήταν ο Γάλλος Άντονιν Μορό που τον Μάρτιο του 2013 έκλεισε τα 92  χρόνια. Αρκετοί επίσης συμμετέχοντες πλησίαζαν την ηλικία του Γάλλου βετεράνου. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι στη κατηγορία 70-75 ετών συγκροτήθηκαν 72 όμιλοι των τεσσάρων (4) αθλητών δηλ, 288 αθλητές συμμετείχαν σε αυτή την ηλικιακή κατηγορία.Τα ανωτέρω μας οδηγούν στο συμπέρασμα  ότι το πιγκ-πογκ ωφελεί την υγεία και πιθανώς αυξάνει τα χρόνια ζωής, συνδυάζοντας αυτά με την μελέτη,(υπήρξε σχετική δημοσίευση  στη εφημ. Τα ΝΕΑ),  που έκανε ο δόκτορας Γκάρι Σμόλ Δ/ντής του Κέντρου Γήρανσης στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας του Λός Άντζελες.Ο Γκάρι Σμόλ είπε <<το να παίζει κάποιος πιγκ-πογκ με φίλους του σε τακτική βάση προσφέρει ένα συνδυασμό διανοητικών, σωματικών  και κοινωνικών ωφελειών>>.

Μελέτες στο ανωτέρω κέντρο έδειξαν ότι τα άτομα που παίζουν τακτικά  πιγκ-πογκ παρουσιάζουν μεγάλες αλλαγές  στο μπροστινό μέρος του εγκεφάλου, οι οποίες είναι

ορατές  με τις σύγχρονες απεικονιστικές μεθόδους. Η διέγερση αυτή του εγκεφάλου  προλαμβάνει την έκπτωση των διανοητικών  λειτουργιών και την γήρανση.

Επίσης σε μια κλινική στη πόλη Οίτα της Ιαπωνίας δύο νευρολόγοι ο Tomoihiko Sato και ο Teruaki Mori έχουν δοκιμάσει τη<<θεραπεία πιγκ-πογκ>>σε ασθενείς με εγκεφαλικά τραύματα. Συγκεκριμένα  σε σαράντα τέσσερεις ασθενείς που υπέφεραν από όγκους και τραύματα στον εγκέφαλο δοκίμασαν την ανωτέρω <<θεραπεία>>,χρησιμοποιώντας μπαλάκι 44 χιλιοστών ,λίγο χοντρότερο των 40 χιλ. Σχεδόν όλοι τους παρουσίασαν βελτίωση έπειτα από δυόμιση μήνες. Οι ασθενείς απολάμβαναν ιδιαίτερα να <<ανταλλάσουν μπαλιές>>.Το πιγκ-πογκ ήταν πολύ πιο διασκεδαστικό από την παραδοσιακή θεραπεία.(σχετ. αναφορά γίνεται στο βιβλίο ΠΙΝΓΚ-ΠΟΝΓΚ του Jerome Charyn σελ. 243 εκδόσεις Άγρα). 

 

     Αν δούμε την  κατανάλωση ενέργειας  στη διάρκεια της σωματικής άσκησης  στο άθλημα του πιγκ-πογκ,(αντίθετα με αυτό που πιστεύουν αρκετοί), θα διαπιστώσουμε ότι είναι υψηλή. Συγκεκριμένα με στοιχεία που ελήφθησαν από το βιβλίο<<αθλητιατρική>>των Gabe Mirkin, M.D και Marshall Hoffman, επιστημον.εκδόσεις Γρ.Παρισιάνος Αθήνα 1985, ένας ερασιτέχνης αθλητής καταναλώνει 360 θερμίδες/ώρα, μια ερασιτέχνης αθλήτρια 210 θερμίδες /ώρα. Αν περάσουμε στο αγωνιστικό επίπεδο  ο άνδρας αθλητής καταναλώνει 900 θερμίδες /ώρα και η γυναίκα αθλήτρια 600 θερμίδες/ώρα. Ο παράγοντας, σε αγωνιστικό επίπεδο, που θα παίξει σημαντικό ρόλο στο αποτέλεσμα του αγώνα  είναι η καλή φυσική κατάσταση του αθλητή. Η επιτραπέζια αντισφαίριση είναι ένα άθλημα  που απαιτεί επίσης μεγάλη τεχνική κατάρτιση, η οποία χωρίζεται στην τεχνική των κτυπημάτων αλλά και στην τεχνική των μετακινήσεων.Ο αθλητής του πιγκ-πογκ για να εφαρμόσει σωστά τις ανωτέρω τεχνικές θα πρέπει να διατηρεί  την ζωντάνια, τον δυναμισμό, την ‘’ικμάδα‘’ στο μυικό του σύστημα ώστε να δουλέψει αναερόβια, αλλά και ταυτόχρονα θα πρέπει να  έχει πολύ καλή αερόβια ικανότητα, όσο το δυνατόν περισσότερης διάρκειας στους αγώνες που καλείται να δώσει. Η υψηλή  επομένως φυσική κατάσταση θα επιτρέψει στον αθλητή να εφαρμόσει την καλή τεχνική των κτυπημάτων ξεκούραστα -άρα με μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας- για όσο θα διαρκεί ο αγώνας, το ίδιο θα γίνει και στην εφαρμογή της τεχνικής των μετακινήσεων. Ο λιγότερο κουρασμένος αθλητής θα μπορεί να ανταποκρίνεται καλύτερα στις μετακινήσεις που απαιτούν τα καλά κτυπήματα, και συμπερασματικά ο αθλητής αυτός θα έχει περισσότερες πιθανότητες για την νίκη.

    Από το 1977 μέχρι το 1991 αθλητίατρος της εθνικής ομάδας πιγκ-πογκ της Γαλλίας  ήταν ο δρ. Ζάν-Φρανσουά Κάν, ένας από τους πρώτους γιατρούς στη Γαλλία που ειδικεύτηκε στην επιτραπέζια αντισφαίριση, ο οποίος –μετά την μακροχρόνια θητεία του στην εθνική ομάδα-  δήλωσε: <<το πιγκ-πογκ σε υψηλό επίπεδο είναι εξοντωτικό άθλημα, βίαιο για το σώμα, ειδικά για τους επιθετικούς παίκτες με πολλές εναλλαγές και περιστροφικές κινήσεις του κορμού>>.(σχετ.αναφορά γίνεται στο βιβλίο ΠΙΝΓΚ-ΠΟΝΓΚ του Jerome Charyn σελ.116 εκδόσεις Άγρα).Επομένως πάλι οδηγούμαστε στο σημαντικό ρόλο της φυσικής κατάστασης, που πρέπει ο κάθε αθλητής  να διατηρεί σε εξαιρετικό βαθμό, για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις υψηλές απαιτήσεις του αθλήματος στο αγωνιστικό επίπεδο.  

    Τον Αύγουστο του 2012 από τους ολυμπιακούς του Λονδίνου η Ελληνική τηλεόραση κάλυψε τηλεοπτικά τον θεαματικό αγώνα που είχε δώσει ο πρωταθλητής μας Παναγιώτης Γκιώνης για τη είσοδο του στους οκτώ (8)καλύτερους του κόσμου, απέναντι στον Ιάπωνα πρωταθλητή και είχε ηττηθεί με 4-3.Εκείνος ο αγώνας υπήρξε θέμα συζήτησης για αρκετό διάστημα και έχει μείνει στη μνήμη όσων

τον παρακολούθησαν, τόσο για την έκβαση του αγώνα, αλλά περισσότερο για την θεαματικότητα του.Πολλοί δεν πίστευαν ότι το άθλημα του πιγκ-πογκ προσφέρει τόσο όμορφο θέαμα. Η άποψη ορισμένων ότι οι θεατές  από τις κερκίδες ενός κλειστού γυμναστηρίου ή από την τηλεόραση είναι δύσκολο να παρακολουθούν την εξέλιξη ενός αγώνα επειδή είναι γρήγορες οι μπαλιές, αποδείχθηκε στη πράξη ότι είναι λανθασμένη. Φάνηκε με τον καλύτερο τρόπο, από τον συγκεκριμένο αγώνα, ότι η γρήγορη κίνηση της μπάλας δεν αποτελεί τροχοπέδη στη δημοτικότητα του αθλήματος στη τηλεόραση. Επίσης πρέπει να σημειώσουμε και την μεγάλη προσέλευση των φιλάθλων, που γεμίζουν τα κλειστά γυμναστήρια όπου διεξάγονται οι διεθνείς αγώνες με αριθμό θεατών να ξεπερνά συνήθως τους 10.000.Το πιγκ-πογκ θα είναι από τα αγαπημένα αθλήματα της τηλεόρασης και του τηλεοπτικού κοινού εφόσον δοθεί περισσότερος χρόνος προβολής, ώστε να φανεί η θεαματικότητα του. Οι αγώνες της Εθνικής Ελλάδος, αλλά και οι ατομικοί αγώνες που δίνουν οι διεθνείς μας σε Ευρωπα-ι-κό και Παγκόσμιο επίπεδο θα πρέπει να προβάλλονται τηλεοπτικά, γιατί οι επιτυχίες των Ελλήνων πρωταθλητών αλλά και της Εθνικής μας ομάδας είναι μεγάλες και σημαντικές. Ενδεικτικά αναφέρουμε το χρυσό μετάλλιο του Παναγιώτη Γκιώνη στους προηγούμενους  Μεσογειακούς αγώνες το 2009 στην Ιταλία,επίσης το χάλκινο μετάλλιο στους ίδιους αγώνες της Κατερίνας Ντουλάκη. Το 2011 το χρυσό μετάλλιο στην Ευρώπη του Καλλίνικου Κρεάνγκα και την 5^η συνεχή παρουσία του σε ολυμπιακούς αγώνες  με αυτή του Λονδίνου το 2012.Επίσης και ο Παναγιώτης Γκιώνης συμπλήρωσε στο Λονδίνο  την 3^η συνεχή παρουσία του σε ολυμπιακούς αγώνες.-   

                                                                                             Ιωάννινα 8 Ιουλίου 2013

Θεολόγος Καπετανίδης

Διπλωματούχος προπονητής αθλήματος

Απόφοιτος Ι.Ε.Κ/Ο.Α.Ε.Δ-Ιωαννίνων